Hristiyanlıkta Meryem
Lütuf kelimesi “hak edilmemiş iyilik” anlamına gelir. Yani lütuf, hak etmediğimiz halde aldığımız bir nimettir. Meryem’in de tıpkı bizim gibi Tanrı’nın lütfuna ve bir kurtarıcıya ihtiyacı vardı. Luka 1:47’de belirttiği gibi, Meryem bu gerçeği kendisi anladı, “…Canım Rab’bi yüceltir; Ruhum Kurtarıcım Tanrı sayesinde sevinçle coşar.”
Bakire Meryem, Tanrı’nın lütfuyla, bir kurtarıcıya ihtiyacı olduğunu anladı. Kutsal Kitap, Meryem’in Tanrı’nın olağanüstü bir şekilde kullanmayı seçtiği sıradan bir insandan başka biri olduğunu asla söylemez. Evet, Meryem doğru bir kadındı ve Tanrı tarafından lütufta bulunuldu (Luka 1:27–28). Meryem aynı zamanda herkes gibi Kurtarıcısı olarak İsa Mesih’e ihtiyaç duyan günahkâr bir insandı (Vaiz 7:20; Romalılar 3:23; 6:23; 1.Yuhanna 1:8).
Bakire Meryem
Meryem Ana’nın “kusursuz bir hamileliği” yoktu. İncil, Meryem’in doğumunun normal bir insan doğumundan başka bir şey olduğunu öne sürmez. Meryem, İsa’yı doğurduğunda bakireydi (Luka 1:34–38), ancak kalıcı olarak bakire değildi. Meryem’in ebedi bekaret fikri İncil’e aykırıdır. Matta 1:25, Yusuf’tan bahsederken, “Ama bir oğul doğuruncaya kadar onunla bir ilişkisi olmadı. Ve O’na İsa adını verdi.” İfadesini kullanır. “Kadar” kelimesi, Yusuf ve Meryem’in İsa doğduktan sonra normal cinsel ilişkilere sahip olduklarını açıkça gösterir. Meryem, Kurtarıcı’nın doğumuna kadar bakire kaldı, ancak daha sonra Yusuf ve Meryem’in birlikte birkaç çocuğu oldu. İsa’nın dört üvey erkek kardeşi vardı: Yakup, Yusuf, Simun ve Yahuda (Matta 13:55). İsa’nın üvey kız kardeşleri de vardı, ancak bunların adları veya numaraları yoktur (Matta 13:55-56). Tanrı, o kültürde Tanrı’nın bir kadın üzerindeki iyiliğinin, kutsamasının en açık göstergesi olarak kabul edilen birkaç çocuk vererek Meryem’i bereketlemiştir.
Bir keresinde İsa konuşurken, kalabalıktan bir kadın, “Ne mutlu seni taşımış olan rahme, emzirmiş olan memelere!” dedi (Luka 11:27). İsa’nın, Meryem’in gerçekten de övgüye ve hayranlığa layık olduğunu beyan etmesi için bundan daha iyi bir fırsat olamazdı. Peki İsa’nın yanıtı ne oldu?
“Tam tersine, ne mutlu Tanrı’nın sözünü işitenlere ve onu uygulayanlara” dedi (Luka 11:28). İsa Mesih için Tanrı’nın sözüne itaat, Kurtarıcı’yı doğuran kadın olmaktan daha önemliydi.
Kutsal Yazıların hiçbir yerinde İsa ya da herhangi bir kişi Meryem’e herhangi bir övgü, yücelik ya da tapınma yöneltmez. Meryem’in akrabası Elizabeth’in, Luka 1:42–44’te Meryem’i övdüğünü ancak onun övgüsünün, Meryem’in Mesih’i doğurmasına bağlı olduğunu, Meryem’de var olan herhangi bir ihtişama dayanmadığını görüyoruz. Aslında, bundan sonra Meryem’in Rab’be bir övgü ilahisi söylediğini görüyoruz (Luka 1:46-55).
Kurtarıcı Olacak Bir Oğul
Luka incili, melek Cebrail’in Meryem’i ziyaret ettiğini ve ona Kurtarıcı olacak bir oğul doğuracağını söylediğini kaydeder. Fakat Meryem, bakire olduğu için bunun nasıl olabileceğinden emin değildi. Cebrail ona çocuğun Kutsal Ruh tarafından gebe kalacağını söylediğinde Meryem, Cebrail’e “Ben Rab’bin kuluyum… Bana verdiğin söz yerine gelsin.” diye yanıt verdi (Luka 1:38). Meryem, inançla ve Tanrı’nın planına boyun eğme isteğiyle karşılık verdi. Biz de yüce Yaratıcımıza böyle iman etmeli ve O’na güvenle tabi olmalıyız.
İsa’nın ilk mucizesini gerçekleştirdiği ve suyu şaraba çevirdiği Kana düğününe müdahale etmesini isteyen Meryem’di. İsa ilk başta onu azarlamış gibi görünse de, Meryem hizmetçilere O’nun söylediklerini yapmaları talimatını verdi. O’na iman etti (Yuhanna 2:1–11).
Gökteki Tek Savunucumuz ve Aracımız İsa Mesih
Meryem, hayatı boyunca İsa’ya iman etti. İsa öldüğünde (Yuhanna 19:25) yanındaydı. İsa orada, çarmıhta, Yuhanna’ya Meryem’in oğlu olarak ona hizmet etmesini istedi ve Yuhanna, Meryem’i annesi olarak kabul ederek evine aldı (Yuhanna 19:26-27). Meryem de Pentekost gününde havarilerle birlikteydi (Elçilerin İşleri 1:14). Ancak Elçilerin İşleri 1. bölümden sonra Meryem’den bir daha asla bahsedilmez.
Havariler Meryem’e önemli bir rol vermediler. Meryem’in ölümü İncil’de kayıtlı değildir. Meryem’in göğe yükselmesi veya orada yüce bir role sahip olması hakkında hiçbir şey söylenmez. İsa’nın dünyevi annesi olarak Meryem’e saygı duyulmalıdır, ancak o bizim ibadetimize veya hayranlığımıza layık değildir., layık olan sadece yaşayan, tek ve gerçek Tanrıdır.
Kutsal Kitap hiçbir yerde Meryem’in dualarımızı işitebileceğini veya bizim için Tanrı ile aramızda aracılık yapabileceğini belirtmez. Gökteki tek savunucumuz ve aracımız İsa Mesih’tir (1 Timoteos 2:5).
Şüphesiz ki, Meryem yaşarken ona ibadet, tapınma veya dua teklif edildiğinde, Meryem meleklerin söylediklerinin aynısını söylerdi: “Tanrıya kulluk edin!” (Vahiy 19:10; 22:9’a bakınız).
Meryem’in kendisi, tapınmasını ve hamdini yalnızca Tanrı’ya yönelterek bizim için örnek teşkil ediyor: “Canım Rab’bi yüceltir; Ruhum, Kurtarıcım Tanrı sayesinde sevinçle coşar. Çünkü O, sıradan biri olan kuluyla ilgilendi. İşte, bundan böyle bütün kuşaklar beni mutlu sayacak. Çünkü Güçlü Olan, benim için büyük işler yaptı. O’nun adı kutsaldır” (Luka 1:46-49).
Kaynakça
Hristiyan Kaynaklar
Britannica: Mary mother of Jesus
Agapebiblestudy: The Virgin Mary’s role in salvation history
Hristiyan Dışı Kaynaklar
ortodokslartopluluğu: Meryem annenin kısaca yazılmış hayatı
Ankara edu: Katolik mezhebine göre İsa’nın annesi Meryem
Onedio.com: Meryem ana kilisesi ve evi hakkında
