Kurtuluşa Hazırlık | Mısırdan Çıkış 1-2

Rev. Fikret Böcek tarafından | Mesih'e Doğru Vaaz Serisi

Serinin Devamı

Rev. Fikret Böcek tarafından | Mesih'e Doğru Vaaz Serisi

Serinin Devamı

Kurtuluşa Hazırlık

“İsrailliler’e baktı ve onlara ilgi gösterdi.” (Mısırdan Çıkış 2:25)
“Ve Tanrı İsrail’in çocuklarını gördü ve onlara saygı gösterdi.” (İbranice)
Bu sözler Kutsal Kitap’ın en dokunaklı, en samimi sözleri.
Bu sözler Kurtuluş tarihinin ana temasını anlatıyor.
Günah işledik ve Tanrı’nın huzurundan düştük…
Dünyanın, bedenimizin ve şeytanın yükleri altında eziliyoruz.
Fakat Tanrı görüyor… ve biliyor.
Tanrı bütün sıkıntılarımızın farkında…
Kurtuluş öykümüze Mısırdan Çıkış kitabıyla devam ediyoruz.
Mısırdan Çıkış kitabında Tanrı’yı Kurtarıcı RAB (Yahve) olarak tanımaya başlıyoruz.
1-18 bölümlerde RAB’bin halkını kurtarışını ve onlarla samimi bir şekilde ilgilenişini görüyoruz.
19-40 bölümlerde ise, onları Kurtaranın gelişini görüyoruz.
Tanrı’nın kurtuluş eyleminin alt yapısı Mısırdan Çıkış 1-2’de başlıyor.

Tanrı Halkını Hazırlıyor (Mısırdan Çıkış 1)

İşte hikayemiz bu noktada başlıyor.
Aslında hikayemiz Yaratılış kitabında bıraktığımız noktadan devam ediyor.
Yusuf’un kardeşi Yahuda’dan gelecek olan Mesih’in hikayesi devam ediyor.
Mısırdan Çıkış kitabının ilk ayeti İbranice aslında “VE” kelimesiyle başlıyor.
Bu şekilde, Yaratılış kitabıyla bağlantı kurmuş oluyor.
Bu bağlantı önemli.
3. Bölümde İsrail’in RABBİ’nin İbrahim’in, İshak’ın, Yakup’un ve Yusuf’un Tanrısı olduğunu göreceğiz.
Yaratılış kitabının sonuyla Mısırdan Çıkış’ın başı arasında 400 yıl geçmiştir.
Yaratılış kitabının sonunda 70 kişi olan Yakup’un soyu, Mısırdan Çıkış kitabının başında büyük bir millet olarak karşımıza çıkıyor. (1:7)

“Ama soyları arttı; üreyip çoğaldılar, gittikçe büyüdüler, ülke onlarla dolup taştı.”
“üreyip çoğaldılar, gittikçe büyüdüler” ifadelerine dikkat edin!
Bu sözler bizi Aden Bahçesi’ne geri götürüyor.
Aden Bahçesinde Adem’in çoğalıp yeryüzünü doldurması emredilmişti.
RAB Yakup’a da üreyip çoğalmasını ve yeryüzünü doldurmasını emretmişti.
Tanrı’nın arzusu insanların sayısının artması değil, Kurtuluş Müjdesi’nin kendi halkı aracılığıyla yayılmasıdır.
Yeni Firavun bu büyümeyi kabullenemiyor.
Ve tüm İsrailoğullarını köleliğe zorluyor.
Burada dünyasal bir zorbalıkla başbaşa değiliz.
Burada gördüğümüz ruhsal güçlerin kozmik bir savaşı…
Başka bir deyişle, İsrail ruhsal savaşın tam göbeğinde.
İsrail ruhsal bir savaşın ortasında buluyor kendisini.
Mısırdan Çıkış 1 iki tohumun savaşını anlatıyor.
Aynen Yaratılış 3:15’te gördüğümüz gibi Kadının tohumuyla Şeytan’ın tohumu birbiriyle çatışıyor.

Yaratılış 3:15 “Seninle kadını, onun soyuyla senin soyunu Birbirinize düşman edeceğim. Onun soyu senin başını ezecek, Sen onun topuğuna saldıracaksın.”

Şeytan, Firavun’u kullanarak İsrail’i yokedebileceğini düşünüyor.
Fakat burada Tanrı, Şeytan’ın stratejilerini kullanıp halkını kurtarmayı amaçlıyor.
Luter’in de dediği gibi: “Şeytan Tanrı’nın şeytanıdır.”
Karizmatiklik ve Pentekostçuluk gibi uç noktaların arttığı bu günlerde Luter’in bu sözünü unutmayalım.
Karizmatik ve Pentekost mezheplere bağlı olanlar ruhsal savaşın Tanrı’yla Şeytan arasında bir savaş olduğunu iddia ediyorlar.
Sanki Tanrı’ya ait olanlar Şeytan’a karşı kozmik bir savaş veriyormuş gibi ruhsal savaşı Kutsal Yazıların dışındaki hayali bir dünyaya götürüyorlar.

8-14 ayetlerinde Firavun’un uyguladığı zulümleri görüyoruz.
Tanrı’nın ilahi takdiriyle, bütün bu zulümlere rağmen İsrail büyümeye devam ediyor.

Mısırdan Çıkış 1:12-14 “Ama Mısırlılar baskı yaptıkça İsrailliler daha da çoğalarak bölgeye yayıldılar. Mısırlılar korkuya kapılarak İsrailliler’i amansızca çalıştırdılar. Her türlü tarla işi, harç ve kerpiç yapımı gibi ağır işlerle yaşamı onlara zehir ettiler. Bütün işlerinde onları amansızca kullandılar.”

Tanrı’nın İsrail’i kurtuluşa hazırlaması sert bir hazırlamaydı.
Yusuf’un Firavun’un ikinci kolu olması için köleliğe satılması, hapse girmesi gerekiyordu.
Musa’nın da İsrail’i Kızıl Deniz’den geçirmeden önce 40 yıl Midyan çölünde yaşaması gerekiyordu.
İsrail’in de Tanrı’nın egemenliğine girmek için sıkıntılardan geçmesi gerekiyordu.
1:15-21’de Firavun saldırıya geçiyor.
Firavun İbrani kadınlardan doğan bütün erkek çocukların öldürülmesi emrini veriyor.
Böylece tüm erkekleri yok ederek İbrani kadınları Mısır’a asimile etmiş olacaktı.
Firavun, çocuk doğumuna yardımcı olan ebelerin İbranilere doğacak olan çocukları doğum anında öldürmelerini istiyor.
Fakat bu işe yaramıyor. Ebeler bu emri yerine getirmiyor. (Kürtaja karşılar)
Bunun üzerine İbranilere doğan tüm erkek çocukların nehire atılarak boğulmalarını emrediyor.
Buna rağmen “halk çoğaldıkça çoğaldı” (1:20)
İşte İsrail halkı acıya, zulme ve ölüme bu şekilde hazırlandı.

Tanrı Kurtarıcısını Hazırlıyor (2:1-22)

İşte bu sırada, boğularak öldürülmesi gereken çocuklardan birisi olan Musa’nın hikayesi başlıyor.
Mısırdan Çıkış 2:1-10’da Tanrı’nın ilahi takdiriyle Musa’yı koruması çok açık.
Üç ay gizlenmesini sağlayarak korudu…
Sonra “sepetin” içinde Nil sularında boğulmaktan korudu…
İbranice metin okuyucularını özellikle bir noktaya yönlendiriyor.
Kurtuluş tarihinde olmuş başka bir olayı düşünmemizi istiyor.
Burada 3. ve 5. ayetlerde “sepet” olarak çevrilmiş olan kelime Yaratılış kitabında Nuh’un gemisi için kullanılmış olan kelimeyle aynıdır.
Bu kelime tüm Eski Antlaşma’da sadece Nuh’un gemisi olayında ve Musa’nın Nil’e bırakılma olayında bu şekilde kullanılmıştır.
Yaratılış kitabında “Gemi” (sepet) dünyayı sulardan kurtarmıştı.
Burada ise Musa aracılığıyla antlaşma halkını kurtarıyor.
Tanrı’nın Musa’nın üzerindeki eli, en başından beri Tanrı’nın kurtarış planına işaret ediyor.
Kurtarış TEK ADAM aracılığıyla gelecekti (Romalılar 5:15).
Tanrı antlaşma halkını kurtarmak için tek adam olarak Musa’yı hazırlamıştı.
Musa’nın tek adam olması bile Mesih’e işaret etmek içindi.
Ayrıca M.Ç. 2:11-22’de Tanrı’nın Musa’yı korumasını da görüyoruz.
Musa’nın İbrani bir köleyi döven Mısırlı’yı öldürmesi Tanrı’nın kurtuluş planını hızlandırıyor.
Musa’nın zamanı henüz gelmediği için Musa’nın Midyan Çölü’ne kaçmasını ve belirlenen zaman geldiğinde harekete geçmesini sağlıyor.
Musa 40 yıl boyunca Midyan Çölünde çobanlık yaparak dolanıp durdu.
Ve Tanrı’nın çağrısını bekledi.
Musa’nın ilk oğlunun adını hatırlıyor musunuz?
Gerşom – Orada garip, orada yabancı…
Bu isim bile Musa’nın ruh halini anlamamıza yardımcı oluyor.
Fakat Musa nereye yabancıydı? Nereye aitti?
Mısır’a mı aitti? Yoksa Midyan’a mı?
Musa nereye yabancı olduğunu söylüyordu?
Musa Midyan’a mı yoksa Mısır’a mı yabancıydı?
Bu metinleri yazan Musa bu noktayı özellikle belirsiz bırakıyor.
Musa her iki diyara da yabancıydı…
Musa Vaadedilen Topraklara aitti.
Çöl değil, süt ve bal akan topraklara aitti Musa.
Bakın, İbraniler 11:24-27 Musa’yı nasıl tanımlıyor:

İbraniler 11:24-27 “Musa büyüyünce iman sayesinde firavunun kızının oğlu olarak tanınmayı reddetti. Bir süre için günahın sefasını sürmektense, Tanrı’nın halkıyla birlikte baskı görmeyi yeğledi. Mesih uğruna aşağılanmayı Mısır hazinelerinden daha büyük zenginlik saydı. Çünkü alacağı ödülü düşünüyordu. Kralın öfkesinden korkmadan imanla Mısır’dan ayrıldı. Görünmez Olan’ı görür gibi dayandı.”

Musa, Mesih uğruna aşağılanmayı, suçlanmayı Mısır’ın hazinelerinden üstün tuttu!
İmanla Mısır’dan ayrıldı… Kralın öfkesinden korkmadı.
Çünkü İMANLA görünmeyeni arzulayarak dayanıyordu.

Tanrı Kendisini Hazırlıyor (2:23-25)

Ve Musa bunun için hazırlandı.

Mısırdan Çıkış 2:23 “İsrailliler hâlâ kölelik altında inliyor, feryat ediyorlardı. Sonunda yakarışları Tanrı’ya erişti.”

Bütün bunlar olurken Tanrı neredeydi?
İbrahim’in soyundan krallar çıkaracağını vaad eden bu Tanrı neredeydi?

Yaratılış 17:6 “Seni çok verimli kılacağım. Soyundan uluslar doğacak, krallar çıkacak.”

Bu sözleri söyleyen Tanrı neredeydi? Neden harekete geçmiyordu?
Gözlerini, yüreklerini, ellerini ve seslerini Tanrı’ya kaldırdılar…
“Gerçekten de Tanrı var mı acaba?” diye düşündüler…
“Kurtuluş diye bir şey var mı acaba?” diye düşündüler…

Mısırdan Çıkış 2:24-25 “Tanrı iniltilerini duydu. İbrahim, İshak ve Yakup’la yaptığı antlaşmayı anımsadı. İsrailliler’e baktı ve onlara ilgi gösterdi.”

Ve Tanrı harekete geçti…
Kardeşler bu sözler fizyolojik ya da psikolojik olarak millet kendisini iyi hissetsin diye söylenen sözler değil…
Bu sözler Tanrı’nın halkıyla yakından ilgilendiğini ve çok yakında harekete geçip gücünü göstereceğini açıklıyor.
Mezmur yazarının da açıkça belirttiği gibi:

Mezmur 34:15-18 “RAB’bin gözleri doğru kişilerin üzerindedir, Kulakları onların yakarışına açıktır. RAB kötülük yapanlara karşıdır, Onların anısını yeryüzünden siler. Doğrular yakarır, RAB duyar; Bütün sıkıntılarından kurtarır onları. RAB gönlü kırıklara yakındır, Ruhu ezginleri kurtarır.”

Bu ayetler İsa Mesih’te gelecek olan kurtuluşumuza işaret ediyor.
Tanrı’nın işitecek kulakları, hatırlayacak aklı, görecek gözleri, insanların acılarını hissedecek yüreği var…

Yuhanna 1:14 “Söz, insan olup aramızda yaşadı.”

Tanrı insan oldu!
Söz Mesih’in bedeninde insan oldu.
Tanrı’nın sonsuz Oğlu… senin ve benim gibi insan oldu.
Gerçek bir insan bedenine büründü…
Kulakları, gözleri, yaşamı, aklı, iradesi, ve duyguları vardı…
Rabbimiz halkının haykırışlarını, yasa altında ezilişlerini ve yasasız milletlerden çektikleri elemleri işitti.
Rabbimiz vaadini hatırladı… Geleceğim ve kurtaracağım vaadi…
Rabbimiz çektiğimiz elemleri ve günah batağında boğulduğumuzu gördü…
Rab günahımızın çürüttüğü iradelerimizi gördü…
Rab biliyordu…
Rab bizimle ilgilendi…
İnsanın yapabileceği şeyleri biliyordu…
Acı çekmenin ne demek olduğunu biliyordu…
Günahla denenmenin ne demek olduğunu biliyordu…
Tanrı’dan ayrı kalmanın ne demek olduğunu biliyordu…
Ve Tanrı biliyordu…ve Mesih biliyor…
İki hafta önce üç kardeşimiz Malatya’da hunharca katledildi.
Mesih, Necati’ye, Tilmann’a ve Uğur’a neler olduğunu biliyor.
Tanrı Türkiye’deki Hristiyanların elemini işitiyor, görüyor, yaşıyor, hissediyor.
Tanrı sessiz değil… Şu anda hareket halinde…
Tanrı’nın Ruhu Türkiye’nin üzerinde süzülüyor…
TANRI İRADESİNİ GERÇEKLEŞTİRİYOR…
Ben Türküm… aramızda Kürtler de, Ermeniler de var.
Türkiye Cumhuriyeti hepimizin vatanı… Bu ülkede Tanrı’nın adı yüceltilecek.